Paroles de De Hallen Van Mijn Vaderen
Hoort de roep van de morgenstondAls de zon zich verheft over Veluwse grond
Nevelen verdwijnen, mens en dier ontwaken
Als haar stralen de heuvels raken
Land van mijn vaderen aan mij ooit vertrouwd
Van heuvels en dalen tot diep in het woud
Bron van hymnen, verhalen en heldendicht
Van goden, van wezens en dwalend licht
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk
Ik leg mijn ziel in het glooiende land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Op vlakten van zand en purperen heide
Waar raaf en havik hun vleugels verspreidden
In bomenhallen badend in de middagzon
Waar het hert, waar het zijn zijn toevlucht vond
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk
Ik leg mijn ziel in het Veluwse land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Ik bewandel de wegen in de avondzon Ik leg mijn ziel in het Veluwse land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Bron van hymnen, verhalen en heldendicht
Van goden, van wezens en dwalend licht
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk
Ik leg mijn ziel in het glooiende land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Op vlakten van zand en purperen heide
Waar raaf en havik hun vleugels verspreidden
In bomenhallen badend in de middagzon
Waar het hert, waar het zijn zijn toevlucht vond
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
onder bomenzuil en het bladerdak mijn geluk
Ik leg mijn ziel in het Veluwse land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Ik bewandel de wegen in de avondzon Ik leg mijn ziel in het Veluwse land
In de hallen van mijn vaderen vind ik de rust
Paroles powered by LyricFind
