Paroles de AS I GJALLË AS I VDEKUR
Bashkohu me mua në trurin nga rruga i edukuar,Ashtu si linda dashuri prindërore pata deri në 12-tin muaj.
Pastaj vdiq nëna nga të therrurat që i mori në fyt,
Dhuratë nga babai për 8 Mars ?pse jo lule-ece pyet?.
Prej aty edhe ato pak mend që i pata më humbën,
Njerkë e imja u bë rruga, e babin tim me rryp e furra.
I vetmuar një shpirt i përlyer me gjak un isha,
Më ngushëlluan shkallët e rrugëve dhe thika që e kisha.
Sa e sa njeri u therr vetëm për të ngirë barkun tim,
Si të mendoja unë për punë kur urrejtjen e kam ndëshkim.
Si mund të prisni nga unë të bëhem PAPA GJON PAL???
As i gjallë as i vdekur s?mund të urtohem deri në varr.
Ashtu filloj jeta ime se zgjodha unë vet ka ardh,
E do të shkoj vetëm atëher kur plumbin ta mar.
Ref: AS I GJALLË AS I VDEKUR TANI UNË JAM
SHOKËT E MI JANË SHKALLËT DHE REVOLEN QË E KAM
U rrita unë edhe krimet e mia bashk me mua,
Kurrë shoku im më besnik revolja nga dora s?mu lëshua.
Edhe pse kurrë njeri s?vrava pas babit që në këtë rrugë m?drejtoi,
Një fëmijë i pafajshëm një bandit si unë krijoi.
Tani rrahjet, therrjet, gjuajtjet janë profesioni im,
Kurvat i kam hobi ngrahi bari natë e ditë.
Rruga u bë njerka ime, e jeta ime përplot me krime.
Më duhen për mbijetime flej n?rrugë zgjohem n?rrugë,
Jetoj në rrugë, ha në rrugë drogiratna,vras n?rrugë.
Nuk kam opcione tjera këto janë gjitha që i di, Ref: AS I GJALLË AS I VDEKUR TANI UNË JAM
SHOKËT E MI JANË SHKALLËT DHE REVOLEN QË E KAM
Me hajni kisha përparsi u mësova isha i ri,
E dorës policisë gjithmonë larg i ndejta dhe i rri.
S?kam emër s?kam adresë qysh kan me m?gjet,
Pa identitet i boj krejt jam shum i shpejt.
Nganjëher kur bie n?pare t?madhe flej n?hotel,
Jetoj nja dy-tri dit si të gjith njerëzit e tjerë.
Pastaj prap çdo gjë kthehet në vendin e vet,
E njëjta rrugë i njëjti kënd aty mua më pret.
Përderisa këtë po e tregoj, prapa grilave jetoj,
Gabova i mora jetë njeriut që timen ta vazhdoj.
Ashtu të keqe si e pata edhe tani si e kam,
Vetëm një gjë më mungon, rruga më mungon.
SHIKONI JETËN QË NGA FILLIMI
SE MË VONË NDOSHTA PENDOHENI.
Më ngushëlluan shkallët e rrugëve dhe thika që e kisha.
Sa e sa njeri u therr vetëm për të ngirë barkun tim,
Si të mendoja unë për punë kur urrejtjen e kam ndëshkim.
Si mund të prisni nga unë të bëhem PAPA GJON PAL???
As i gjallë as i vdekur s?mund të urtohem deri në varr.
Ashtu filloj jeta ime se zgjodha unë vet ka ardh,
E do të shkoj vetëm atëher kur plumbin ta mar.
Ref: AS I GJALLË AS I VDEKUR TANI UNË JAM
SHOKËT E MI JANË SHKALLËT DHE REVOLEN QË E KAM
U rrita unë edhe krimet e mia bashk me mua,
Kurrë shoku im më besnik revolja nga dora s?mu lëshua.
Edhe pse kurrë njeri s?vrava pas babit që në këtë rrugë m?drejtoi,
Një fëmijë i pafajshëm një bandit si unë krijoi.
Tani rrahjet, therrjet, gjuajtjet janë profesioni im,
Kurvat i kam hobi ngrahi bari natë e ditë.
Rruga u bë njerka ime, e jeta ime përplot me krime.
Më duhen për mbijetime flej n?rrugë zgjohem n?rrugë,
Jetoj në rrugë, ha në rrugë drogiratna,vras n?rrugë.
Nuk kam opcione tjera këto janë gjitha që i di, Ref: AS I GJALLË AS I VDEKUR TANI UNË JAM
SHOKËT E MI JANË SHKALLËT DHE REVOLEN QË E KAM
Me hajni kisha përparsi u mësova isha i ri,
E dorës policisë gjithmonë larg i ndejta dhe i rri.
S?kam emër s?kam adresë qysh kan me m?gjet,
Pa identitet i boj krejt jam shum i shpejt.
Nganjëher kur bie n?pare t?madhe flej n?hotel,
Jetoj nja dy-tri dit si të gjith njerëzit e tjerë.
Pastaj prap çdo gjë kthehet në vendin e vet,
E njëjta rrugë i njëjti kënd aty mua më pret.
Përderisa këtë po e tregoj, prapa grilave jetoj,
Gabova i mora jetë njeriut që timen ta vazhdoj.
Ashtu të keqe si e pata edhe tani si e kam,
Vetëm një gjë më mungon, rruga më mungon.
SHIKONI JETËN QË NGA FILLIMI
SE MË VONË NDOSHTA PENDOHENI.
Paroles powered by LyricFind
